شعر اول:شعری از خانم کاشانی

شعر دوم:غزلی از ایوب شجاعی

شعر ها در ادامه مطلب

شعر اول:نقاشی (فردین اسلامی)

شعر دوم:عید آمد(احمد شوری)

شعر ها در ادامه مطلب

دو شعر از بابک رحیمیان

شعرها در ادامه  مطلب

شعر اول:غزلی در رابطه با امام زمان(از آقای محمد قاسم رحیمی)

شعر دوم:غزلی از آقای ضرغام هداوند میرزایی

شعر سوم:هیاهوی دنیا(از خانم ساناز شبانی)

برای دیدن شعر ها به ادامه مطلب بروید

ده رباعی به مناسبت دهه فجر

شاعر : رضا اسماعیلی

۱

او آمد و با گرسنگان خلوت کرد
در شهر ، امید و عشق را قسمت کرد
از منبر خاک ، مهربان ، بالا رفت
با لهجه پا برهنه ها صحبت کرد

مجيد گل محمدي از آموزگاران مولف و خوش ذوقی است که در وادی ادبیات دستی داردو حرفایی برای شنیدن انشاالله در فرصتی مناسب پای صحبت های این شاعر عزیز خواهیم نشست.شمارا به خواندن یکی از طنزهای ایشان که بداهه گویی ایشان را در فضای کانون زمانی که آقای ارگی مجری محترم شعری از شاعر جوان آقای جاویددر خصوص افزایش قیمت قبردر چهل وسومین جلسه کانون  قرائت نمودند،تایید می کند، دعوت می کنم.

از ارثیه و مرگ سخن گفتی و صد حیف  

   یک گوشه ی قبرُ وجبِ خاکی و صد حیف

افسوس که از مال و زمین هیچ ندارم  

 تا مرده وآن را به وصی وابگذارم

در زندگی خویش ، همی مفلس و بی چیز   

   بعد از سفر مرگ، غمی بیش از آن نیز

عمری ز پی مسکن و خانه به طلاتم     

   مستأجر و هم خانه  به دوش و همه جا گم

شکر است مرا هر چه در این منزل ویران   

 جان کنده و پیوسته غم و گوشه ی حیران

چون مردم از این دام و ستم هاش برستم  

  شش دانگ سند ، گور همی داد به دستم

خوشحال و غزل خوان ، قدح باده به دستم 

   عمری شد من غول نداری بشکستم

وراث غزل خوان ز پس مرگ مرا زود   

  بردند و سپردند ، همی ، قصه همین بود

یک باب مرا منزل ویلایی دربست      

   دادند و رها کرده ، مرا نیز همی پست

هرچند که آن خانه ، کمی تنگ و نمور است

 شکراست که از غرغر مالک همه دور است

نه برقی و آبی ، تلفن، گاز ندارد        

    خوب است ولی حیف که پارکینگ ندارد

                                 در مدح حضرت ختمی مآب صلوات الله علیه                                محتشم کاشانی

به تو دل بستم و غیر تو کسی نیست مرا
جُز تو ای جان جهان، دادرسی نیست مرا
عاشق روی توام، ای گل بی مثل و مثال
به خدا، غیر تو هرگز هوسی نیست مرا
با تو هستم، ز تو هرگز نشدم دور؛ ولی
چه توان کرد که بانگ جرسی نیست مرا
پرده از روی بینداز، به جان تو قسم
غیر دیدار رخت ملتمسی نیست مرا
گر نباشی برم، ای پردگی هرجایی
ارزش قدس چو بال مگسی نیست مرا
مده از جنت و از حور و قصورم خبری
جز رخ دوست نظر سوی کسی نیست مرا

امام خمینی (ره)

آقای مهران از دبیران ادبیات و اساتید دانشگاه که هم اکنون در مدارس و دانشگاه های پیشوا تدریس می نمایند از اعضاء خوش ذوق کانون ادبی بهار می باشند. که به گفته خودشان این اولین غزلی است که ایشان سروده اند تقدیم به همه ی شما عزیزان:

جانا بیا و با من تنها سخن بگو

جانم فدای آن  سر و سیما سخن  بگو

گویند سنگ لعل شود در مقام صبر

صبری نمانده بر دل شیدا سخن بگو

افتاده ام زدست غمت کنج این قفس

ای خفته در سریر ثریا سخن بگو

آهن که نیست این تن من ای عزیز جان

برخیز ای طبیب شکیبا سخن بگو

هر دم به انتظار وصالت کنم دعا

ای تو دوای این دل سودا سخن بگو

ماندم که از چه روی شدی بر چو من نهان

یک نکته ای برای حل معما سخن بگو

پندم دهد رقیب، در این غم صبور باش

تا دل شود چو پرده ی دیبا سخن بگو

و یک غزل از ایوب شجاعی به نام "شیدا"

آن جا را نمی دانم اما ،
اینجا تا پیراهنت را سیاه نبینند باور نمی کنند

چیزی از دست داده باشی...

"احمد شاملو"

در شبستان وجودم غزلی جا مانده
یاد تو در دل دیوانه ی شیدا مانده
همه شب کنج بیابان وجودم ای گل
دل مجنون به سر کوچه ی لیلا مانده
یا که شاید اگر از روی تو من بیخبرم
جرم چشم است که در پشت درت وا مانده
ترسم این بود که پلکی بزنم رد بشوی
غافل از اینکه کنارم بت رعنا مانده
تو نرفتی که من از غصه ی تو پیر شوم
این دل هرزه در این پیچش دنیا مانده
و تویی منتظر این دل دیوانه ی من
که به امید وصال تو مسیحا مانده

ایوب شجاعی یکی ازاعضاء کانون ادبی 

خواب می بینم
درختانِ دم کرده از احساس را
و مردی را که هیچکس دوست نداشت
در اندوه دلم خانه ساخته بود
و فاصله ای که بین من و او اردو زده بود
عجب شبهای طاقت فرسایست
بهانه ای
برای گریستن های بی بهانه ام
تمام کنعان را گریسته ام
به اندازه ی تنهایی مریم
و به اندازه ی بغض های گل سرخ
کاش می آمدی
و تنهایی ام را تکیه گاه بودی

شعر از خانم فاطمه طاری یکی از اعضاء کانون این شعر در جلسه سی و هشتم قرائت شد

از عباس وهاج به خاطر ارسال این رباعی زیباکه سروده خودشان می باشد تشکر می کنیم در ضمن این رباعی را در جلسه کانون نیز قرائت نمودند که مورد استقبال حاضرین قرار گرفت.

از پهنه ی رود راین تا نیل بگیر

از مردم شهر تا ده و ایل بگیر

هر کس که به ساحتت جسارت کرده

یک عکس بده جنازه تحویل بگیر